Με Αφορμή τις Δολοφονίες από Ουκρανοναζί «Στρατιώτες»

Θέλοντας να μην θεωρηθεί ότι προσπαθούμε να δημιουργήσουμε προβλήματα στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής από τους αντίστοιχους φορείς, αφήσαμε να ολοκληρωθεί η συνάντηση του Έλληνα Υπ.Έξ. με τον Ρώσο ομόλογό του ώστε να επανέλθουμε στο ζήτημα της δολοφονίας του Έλληνα στην περιοχή της Μαριούπολης από Ουκρανούς στρατιώτες.

Στις 13 Φεβρουαρίου στο χωριό Hranitnoye, το οποίο βρίσκεται στην αποκαλούμενη γκρι ζώνη, δηλαδή στην περιοχή που οριοθετεί τα σύνορα μεταξύ του κράτους της Ουκρανίας και των Λαϊκών Δημοκρατιών, σημειώθηκε μια αντιπαράθεση μεταξύ ντόπιων κατοίκων και στρατιωτών του Ουκρανικού στρατού. Το αποτέλεσμα ήταν 2 νεκροί και 2 βαριά τραυματισμένοι.

Το ρεπορτάζ από την περιοχή είναι τόσο δύσκολο και οι πληροφορίες τόσο συγκεχυμένες που ακόμα και το ίδιο το Υπουργείο Εξωτερικών είχε ανακρίβειες, όπως φάνηκε αργότερα, στην ανακοίνωση που εξέδωσε για το γεγονός. Αναμενόμενο εν πολλοίς αν σκεφτούμε τον τεράστιο επικοινωνιακό πόλεμο που διεξάγεται γύρω από την κρίση στην Ουκρανία και τα πλανητικά συμφέροντα που διακυβεύονται εκεί. Στην Ελλάδα οι είδηση εξαπλώθηκε γρήγορα δεδομένου ότι όλα τα μάτια είναι στραμμένα εκεί. Το παράξενο όμως είναι ότι πολλά από τα ρεπορτάζ που αναπαράχθηκαν καταγγέλθηκαν ως ψευδή. Τα γνωστά λοιπόν hoaxes ανέλαβαν δράση. Γι΄ αυτό υπάρχουν και χρηματοδοτούνται άλλωστε. Το ζήτημα όμως είναι ότι δεν υπήρχε καταγγελία για το τεχνικό λάθος, δηλαδή εάν ήταν ένας ή δυο οι νεκροί ελληνικής καταγωγής, αλλά για τα κίνητρα της δολοφονίας.

Γράφει ο Νίκος Γκλεζάκος   https://kosmodromio.gr/2022/02/20/%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B1/

Και σε αυτό το σημείο υπάρχει η μεγάλη αντίφαση που μας βάζει σε διάφορες υποψίες. Τα ρεπορτάζ που καταγγέλθηκαν παρουσίαζαν ως αιτία των δολοφονιών τα εθνικά και πατριωτικά αισθήματα των εμπλεκομένων. Συγκεκριμένα ότι οι ουκρανοί στρατιώτες διαπληκτίστηκαν με τους ντόπιους αποκαλώντας τους αυτονομιστές, ρωσώφιλους κ.τ.λ. Τα Hoaxes ουσιαστικά «προκρίναν» ως αληθή ρεπορτάζ τα οποία ανέφεραν ότι η δολοφονία δεν είχε σχέση με τα εθνικά, ότι η αφορμή της ήταν για  μια ασήμαντη αιτία κ.τ.λ. Πουθενά όμως αυτά τα αληθή ρεπορτάζ δεν κατονόμαζαν την ασήμαντη αιτία της δολοφονίας. Θα λέγαμε όμως ότι διαφαινόταν ένα άγχος ώστε να μην συνδεθεί η δολοφονία με εθνικά ζητήματα. Εκ των υστέρων κάποιοι προχωρούν παραπέρα και κάνουν λόγω για μια εσκεμμένη κίνηση αναφορικά με το αρχικό τεχνικό λάθος του αριθμού των Ελλήνων νεκρών, ώστε να έρθουν στη συνέχεια τα αληθή ρεπορτάζ να το διορθώσουν και να κάνουν λόγω για μια δολοφονία που δεν έχει τελικά εθνικιστικά κίνητρα.   

Αναγκαστήκαμε να αναζητήσουμε ότι πληροφορίες μπορούσαμε για το γεγονός. Το επεισόδιο λοιπόν έλαβε χώρα στις 13 Φεβρουαρίου στο καφενείο Brick στο Hranitnoye, στην περιοχή Volnovakha στη Μαριούπολη. Οι πυροβολισμοί πραγματοποιήθηκαν από ουκρανούς ένοπλους στρατιώτες. Η σφαγή έγινε από στρατιώτες της μονάδας Α3488 της SBU (Υπηρεσία Κρατικής Ασφαλείας, αντίστοιχη της ρωσικής KGB). Ο ένας από τους δράστες είναι κάτοικος της περιοχής Kupyansk της περιοχής Kharkiv, ο στρατιώτης Oleksiy Valeryevich Gerasimenko (με τη σβάστικα στη φωτο). Ο άλλος είναι κάτοικος του Ternopil, ο υπαξιωματικός Vladimir Vladimirovich Chigirovsky. Δεδομένου λοιπόν ότι οι δράστες διέμεναν αρκετά μακριά από την περιοχή σίγουρα πρέπει να αποκλειστεί ως αιτία της δολοφονίας κάποια ενδεχόμενη μεσοτοιχία σπιτιών ή τα όρια ανάμεσα σε εφαπτόμενα χωράφια τους. Οι κάτοικοι της περιοχής Reutskiy V.A., Dmitriev A.N., Khaitulov A.L., Cherman M.V. και Andreev E.A. ήταν επίσης στο καφενείο και με αυτούς ενεπλάκησαν οι στρατιώτες της SBU. Ένας στρατιώτης της μονάδας 3057, ο επιλοχίας Reutskiy, προσπάθησε να τους σταματήσει (τους Gerasimenko, Chigirovsky) και τραυματίστηκε από σφαίρα στην κοιλιά, από την οποία πέθανε στο νοσοκομείο. Ο Gerasimenko πυροβόλησε εναντίον των πελατών, ενώ στη συνέχεια έριξε τρεις σφαίρες στην καρδιά και τον κορμό του κατοίκου της περιοχής Cherman M.V., σκοτώνοντάς τον επί τόπου. Οι ντόπιοι κάτοικοι Dmitriev A.N. και Khaitulov A.L. έφεραν επίσης τραύματα από σφαίρες. 17 πυροβολισμοί έπεσαν συνολικά από τα υπηρεσιακά όπλα των Ουκρανών της SBU. Στη συνέχεια οι εγκληματίες εγκατέλειψαν τον τόπο του εγκλήματος και πήγαν στη στρατιωτική τους μονάδα, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, όπου στη συνέχεια συνελήφθησαν από αστυνομικούς.

φωτο από τη σύλληψη των δραστών, τα θύματα και τον τόπο του συμβάντος

 Σε συνθήκες τόσο οξυμένου επικοινωνιακού πολέμου μπορεί και τα παραπάνω να μην είναι αληθή. Αν όμως επιβεβαιώνονται, υπάρχουν κάποια πολύ σημαντικά αναπάντητα ζητήματα. Καταρχήν ποια είναι η ασήμαντη τελικά αιτία του διπλού φονικού; Ιδιοκτησιακές διαφορές είναι απίθανο να υπάρχουν. Ήταν οπαδικές οι διαφορές τους για το ποδόσφαιρο; Το ντεκολτέ κάποιος κυρίας; Η ποιότητα του ποτού;  Μέχρι να δοθεί απάντηση σε αυτό, η εικόνα μελών υπηρεσιών εθνικής ασφάλειας με τατουάζ σβάστικα, ενός κράτους που στήνει αγάλματα και δοξάζει ως εθνικούς ήρωες προσωπικότητες σαν τον Μπαντέρα, θα δημιουργεί στο μυαλό όλων την αίσθηση ότι τα κίνητρα της δολοφονίας ήταν δυστυχώς εθνικιστικά.

Τα ερωτηματικά δεν σταματάνε εδώ. Γνωρίζει κανείς να μας πει εάν ανάλογα περιστατικά με μεθυσμένους ουκρανούς στρατιώτες είναι συχνά στην Γραμμή Επαφής της Ουκρανίας με τις Λαϊκές Δημοκρατίες; Ίσως διαγνώσουμε ένα μοτίβο εκεί. Ο Έλληνας Υπ. Εξωτερικών επισκέφθηκε το προηγούμενο διάστημα την περιοχή της Μαριούπολης και μετά την αποχώρηση του είχαμε αυτό το γεγονός. Οι υπουργοί εξωτερικών της Γαλλίας και της Γερμανίας είχαν επισκεφθεί, αντίστοιχα την ίδια περίοδο με τον Έλληνα ομόλογό τους, περιοχές του Λουγκάνσκ.  Γνωρίζει κανείς να μας ενημερώσει αν υπήρχαν και σε αυτή την περιοχή αντίστοιχα περιστατικά βίας από ουκρανούς στρατιώτες;  Αληθεύει ότι οι Ουκρανοί δράστες ήταν στο καφενείο φορώντας πολιτικά, δηλαδή εκτός υπηρεσίας, αλλά με τα υπηρεσιακά τους όπλα; Πόσο σύνηθες είναι να βολτάρουν τύποι με σβάστικες και υπηρεσιακά όπλα εκτός των μονάδων τους στον Ουκρανικό στρατό; Αυτό είναι εικόνα στρατεύματος που φιλοδοξεί να εναρμονιστεί με τα υψηλά πρότυπα του ΝΑΤΟ ή αυτά είναι τα πρότυπα του ΝΑΤΟ; Εμάς μας κάνει πάντως με συνονθύλευμα ένοπλων συμμοριών υπό κρατική κάλυψη και μας θυμίζει έντονα την «ηρωική» Χ,  ΜΑΥδες, κ.τ.λ που έδρασαν στην χώρα μας. Όλος τυχαίος με τους ίδιους διεθνούς πάτρονες. Γιατί οι δράστες δεν συνελήφθησαν παρά μόνο στη μονάδα τους; Αποτελεί τυχαίο γεγονός ή λόγω της «ιδιαιτερότητας» της μονάδας που υπηρετούν χρειαζόντουσαν «διαπραγματεύσεις»; Στο τελευταίο ερώτημα εν πολλοίς θα απαντήσει και η ποινή που θα τους υποβληθεί. Αν την μάθουμε ποτέ επίσημα. Στην Ουκρανία υπάρχουν πολλές υποθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έντονης βίας, δολοφονιών ρατσιστικού κινήτρου, εγκλημάτων πολέμου κ.τ.λ που παραμένουν ατιμώρητα. Στις Λαϊκές Δημοκρατίες υπάρχουν τέτοια περιστατικά με Έλληνες ομογενείς; Τους σκοτώνουν και εκεί «για ασήμαντη αιτία»; Στην Κριμαία; Δεν ξέρω αν η κυρία Όλγα Κοβιτίδου, ως εκλεγμένη εκπρόσωπος της Κριμαίας και νομικός γνωρίζει να μας πεί. Η κατάληξη του επωνύμου της, σε ….ιδου-ιδης δεν μας πείθει και πολύ, ίσως αν κατέληγε σε …ιτσένκο, και γενικά σε …ενκο να είχε πιο καλή άποψη για τα ζητήματα των Ελλήνων της περιοχής. Εξάλλου είναι και στη λίστα κυρώσεων της Ε.Ε για τη στάση της η οποία χαρακτηρίστηκε ως ουκρανοφοβική. Γιατί άραγε;    

Αν το μοντέλο που προσπαθούν κάποιοι να δημιουργήσουν στην επικράτεια του ουκρανικού κράτους είναι η μετατροπή της χώρας σε ένα Νταρ αλ-Χάρμπ (χώρα πολέμου). Στο οποίο το μόνο υποκείμενο εξουσίας είναι ένας άντρας με όπλο στο χέρι, και ο μόνος νόμος είναι η ισχύς της δύναμης. Τότε η «απελευθέρωση» των περιοχών αυτών γίνεται καθήκον και υποχρέωση προς την ανθρωπότητα.  Το παράδειγμα μιας ευρωπαϊκής Σομαλίας ή Αφγανιστάν δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστο κανένα τμήμα της ηπείρου. Ούτε τους αυτόχειρες εμπνευστές και σπόνσορες του.

Η ελληνική πλευρά είναι εγκλωβισμένη καθώς διαθέτει πληθυσμούς και στις δυο πλευρές της Γραμμής Επαφής. Για την ακρίβεια πάνω στην Γραμμή Επαφής. Δυστυχώς την προηγούμενη φορά που η χώρα μας παρασύρθηκε από τους δυτικούς της συμμάχους να εμπλακεί σε διενέξεις στην περιοχής της Κριμαίας και της Αζοφικής, συνειδητοποίησε τις συνέπειες των πράξεων της στη γραμμή Εσκίσεχιρ – Αφιόν Καραχισάρ. Η Ουκρανία δεν κρύβει την φιλική της διάθεση έναντι της Τουρκίας. Έχουν συνάψει στρατηγικές συμφωνίες. Η Ελλάδα για να ικανοποιήσει τους συμμάχους της αποκόβεται από μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων της περιοχής. Όλη την ομογένεια της Κριμαίας και ένα μεγάλο μέρος από την περιοχή της Αζοφικής. Πρέπει να απαιτήσουμε από την Ουκρανία την αναγνώριση της εκεί ελληνικής μειονότητας. Πράγμα που αρνείται το εθνικιστικό καθεστώς του Κιέβου. Την επόμενη φορά που η ελληνική κυβέρνηση θα ζητήσει την συνδρομή της Ρωσίας, ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, δεν θα δικαιολογείτε κανείς να παραπονεθεί εάν η Ρωσία….της δείξει την Ουκρανία.