Πριν από λίγες μέρες, με τον πιο επίσημο τρόπο, οι ΗΠΑ παραδέχθηκαν ότι αδυνατούν να εμποδίσουν την ολοκλήρωση του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2. Επέπληξαν μάλιστα την Ουκρανία προτρέποντας την να μη θέτει πλέον ζητήματα επ΄ αυτού.
Το ζήτημα εδώ δεν είναι η «προδοσία» ενός ακόμα συμμάχου των ΗΠΑ τον οποίο οι τελευταίες δεν μπορούν να υπερασπιστούν, όπως πολλές φορές το είδαμε να συμβαίνει με τους Κούρδους στη Συρία. Το ενδιαφέρον είναι ότι μετά τις δηλώσεις Μακρόν ότι το ΝΑΤΟ είναι εγκεφαλικά νεκρό (πέρσι τέτοια εποχή), έρχονται τώρα οι ίδιες οι ΗΠΑ να δηλώσουν με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι το ΝΑΤΟ είναι και σωματικά νεκρό πλέον. Εάν ο στόχος της συμμαχίας (ΝΑΤΟ) ήταν όπως λεγόταν «…να κρατήσει τη Ρωσία έξω, τη Γερμανία κάτω, και την Αμερική μέσα…» εννοώντας την Ευρώπη, και η αλήθεια ήταν ότι το κατάφερνε αρκετά καλά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, πλέον δείχνει να μην μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το καθήκον. Το παράδειγμα με τον Nord Steam 2 είναι το πιο χαρακτηριστικό για να μας αποδείξει ότι «…η Γερμανία δεν είναι κάτω, η Ρωσία σίγουρα δεν είναι έξω, όσο για την Αμερική, μετά το BREXIT σίγουρα είναι μόνο με το ένα πόδι μέσα, στην καλύτερη των περιπτώσεων…».Την ίδια στιγμή (22 Ιουλίου) η Ρωσία προχωρούσε σε καταγγελία της Ουκρανίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων βάση του άρθρου 33 της Σύμβασης για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.
Η καταγγελία αφορά τις
ακόλουθες κύριες ομάδες παραβιάσεων:
- ευθύνη των ουκρανικών αρχών
για το θάνατο αμάχων, την παράνομη φυλάκιση και κακομεταχείριση ανθρώπων,
συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έλαβαν μέρος στα γεγονότα στην πλατεία
Ανεξαρτησίας στο Κίεβο (Μαϊντάν) και στη Βουλή των Συνδικάτων στην Οδησσό το
2014, καθώς και το Donbass κατά την περίοδο της λεγόμενης
«αντιτρομοκρατικής επιχείρησης» ·
- την πρακτική της καταστολής
της ελευθερίας του λόγου και της δίωξης των αντιφρονούντων με την απαγόρευση
του έργου των μέσων μαζικής ενημέρωσης, των πλατφορμών του Διαδικτύου, των διώξεων
δημοσιογράφων (Ρώσων, Ουκρανών και άλλων χωρών), πολιτικών και απλών πολιτών ·
- πολιτική διακρίσεων εις βάρος
του ρωσόφωνου πληθυσμού, εκδιώκοντας τη χρήση της ρωσικής γλώσσας από τη
δημόσια σφαίρα, κυρίως από τη σφαίρα της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας
εκπαίδευσης και του συστήματος εξυπηρέτησης καταναλωτών (καθημερινές συναλλαγές
ιδιωτικής σφαίρας αλλά και προς το δημόσιο) .
- πολιτική διάκρισης έναντι ρωσικών
εταιρειών και επιχειρηματιών ·
- απώλεια ανθρώπινων ζωών,
ζημία στην υγεία και καταστροφή περιουσιών ως αποτέλεσμα του βομβαρδισμού από
τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας του παρακείμενου εδάφους της Ρωσικής
Ομοσπονδίας ·
- στέρηση των κατοίκων
ορισμένων εδαφών της νοτιοανατολικής Ουκρανίας από την δυνατότητα να συμμετάσχουν στις εκλογές για τις κεντρικές
αρχές ·
- αποκλεισμός του συστήματος
ύδρευσης πόσιμου νερού της Βόρειας Κριμαίας ως κύρια πηγή γλυκού νερού για τους
κατοίκους της χερσονήσου της Κριμαίας ·
- επιθέσεις σε διπλωματικές,
προξενικές και άλλες αντιπροσωπείες της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία ·
- το ατύχημα της πτήσης MH17 της Malaysian Airlines στις 17 Ιουλίου 2014, λόγω της αποτυχίας
των ουκρανικών αρχών να κλείσουν τον εναέριο χώρο πάνω από τη ζώνη των
επιχειρήσεων του πολέμου και τον θάνατο 298 ατόμων - όλοι οι επιβάτες και τα
μέλη του πληρώματος ·
- άρνηση παροχής της
απαραίτητης νομικής συνδρομής στις ρωσικές ανακριτικές αρχές για τη διερεύνηση των
εγκλημάτων που διαπράχθηκαν.
Επίσης την προηγούμενη
βδομάδα ανακοινωνόταν από τη ρωσική πλευρά ότι ο Οργανισμός για την Απαγόρευση
των Χημικών Όπλων (OPCW) τελικά αρνιόταν την εκδοχή για την διάσημη δήθεν δηλητηρίαση Ναβάλνυ.
Είχε προηγηθεί από τον περασμένο Σεπτέμβρη η δήλωση αξιωματούχων του Οργανισμού
ότι η Γερμανία καθυστερούσε να του παραδώσει τα στοιχεία της υπόθεσης. Μέχρι
σήμερα κανείς δεν έχει διαψεύσει τους τελευταίους ισχυρισμούς της ρωσικής
πλευράς, ούτε ο ίδιος ο Οργανισμός. Την προηγούμενη πενταετία δεν ήταν λίγοι
αυτοί που κατηγορούσαν τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ για ενδοτισμό έναντι της
Ρωσίας. Προτού κλείσει χρόνο η νέα διακυβέρνηση των ΗΠΑ, έχει ρίξει ήδη λευκή
πετσέτα έναντι της Ρωσίας.
Στη συμμαχία που
φιλοδοξούσε να μείνει ως η πιο πετυχημένη στην ανθρώπινη Ιστορία, και πολύ πριν
συμπληρώσει αιώνα βρίσκεται σε υποχώρηση ισπανικών προδιαγραφών, η χώρα μας
δίνει γη και ύδωρ άνευ ανταλλαγμάτων. Τα προαναφερθέντα αποδεικνύει και η διαφαινόμενη
ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA), στην οποία η ΗΠΑ
εξασφαλίζουν όπως φαίνεται όλα τους τα αιτήματα, η χώρα μας δε, αποσπά μόνο
ελάχιστο μέρος των ανταλλαγμάτων που προσδοκούσε.
Αυτό που αρνούνται πεισματικά να καταλάβουν
αρκετοί στη χώρα μας αλλά και στην υπόλοιπη Δύση είναι ότι, κυρίως οι ΗΠΑ, αλλά
και σταδιακά όσο και ασύμμετρα ομολογούμενος, όλος ο λεγόμενος δυτικός κόσμος,
έχει απωλέσει αρκετά χρόνια πλέον την μέχρι πρότινος δυνατότητα του στην
παραγωγική διαδικασία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την συρρίκνωση του όγκου των
υπεραξιών και γενικά του πλούτου. Πλέον είναι εμφανές ότι η Δύση αδυνατεί να
«βρει ρυθμό» έναντι των ανταγωνιστών της και στο πεδίο των επενδύσεων. Πράγμα
λογικό ως αποτέλεσμα των μειούμενων υπεραξιών. Στη χώρα μας το βιώσαμε πρόσφατα
με την αποτυχία, της κατά τα άλλα πολυδιαφημιζόμενης, επένδυσης στα ναυπηγεία
Ελευσίνας από Αμερικανικό φορέα για τη ναυπήγηση των φρεγατών.
Η «οπισθοχώρηση» στην
συνολική παραγωγική διαδικασία έχει αντίκτυπο στην βιομηχανική παραγωγή και
κυρίως στην πολεμική βιομηχανία. Ο «παγκόσμιος στρατός» της Δύσης, με κύριο
εκφραστή τις ΗΠΑ, έχει χάσει αρκετή πλέον από τη ρώμη και αίγλη που τον
χαρακτήριζε. Για πρώτη φορά στην ιστορία του, το ναυτικό των ΗΠΑ υπολείπεται
πλέον σε όγκο δυνάμεων έναντι των ανταγωνιστών του. Το Κινεζικό ναυτικό
ξεπέρασε σε σύνολο μονάδων το αντίστοιχο των ΗΠΑ. Αναλογιζόμενοι την δυνατότητα
ναυπήγησης νέων μονάδων των δυο χωρών κατανοούμε ότι η διαφορά τείνει να είναι
αυξανόμενη. Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ρωσία τείνει να είναι στρατιωτικά
ισχυρότερη από τη Δύση, παρουσιάζοντας συνεχώς νέα όπλα την στιγμή που η
συλλογική Δύση αδυνατεί να πραγματοποιήσει το ίδιο. Χαρακτηριστικό είναι το
παράδειγμα με τα προβλήματα παραγωγής του F-35. Μάλιστα
η Ρωσία επιτυγχάνει ένα τέτοιο στόχο σε μια περίοδο κατά την οποία όλες οι
προσπάθειες της Δύσης (οικονομικές κυρώσεις, κ.τ.λ) στοχεύουν κυρίως στην
επιβράδυνση της δυνατότητας ανανέωσης και εκσυγχρονισμού του ρωσικού
οπλοστασίου.
Σε αυτό τον νέο κόσμο
(κάποιοι τον χαρακτηρίζουν ως πολυπολικό) που αναδύεται, απαιτούνται νέες
προσεγγίσεις, κυρίως στην ατζέντα των διεθνών σχέσεων και στα ζητήματα των
διεθνών συμμαχιών. Το πρόσφατο παράδειγμα με τα ζητήματα της Κύπρου για τα
οποία από αλλού ως φαίνεται ανέμενε υποστήριξη η ελληνική και κυπριακή πλευρά
(ΗΠΑ,ΕΕ) και από αλλού τελικά ήρθε κάτι ουσιαστικό (Ρωσία), με την πρόταση στο
Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, δείχνει περίτρανα ότι παραδοσιακές θέσεις μπορεί
να μην αλλάζουν εύκολα, αλλά σίγουρα χρειάζονται νέες λύσεις.
Υπάρχουν δυο αναλλοίωτες
σταθερές, ο πληθυσμός του πλανήτη αυξάνεται και οι φυσικοί του πόροι εξαντλούνται.
Όσο αυξάνεται λοιπόν ο πληθυσμός και οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται οι
σημαντικές γεωστρατηγικές περιοχές του πλανήτη θα γίνονται σημαντικότερες…. Οι
περιοχές αυτές γινόντουσαν και θα γίνονται και στο μέλλον θέατρα πολέμων και
συγκρούσεων. Μια από αυτές τις περιοχές είναι η απόληξη της χερσονήσου του
Αίμου που αποτελεί η χώρα μας και το σύμπλοκο Αιγαίο – Κύπρος – Νοτιανατολική
Μεσόγειος.
ΝΙΚ. ΓΚΛΕΖΑΚΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου