Η Χεζμπολάχ διώχνει τους Αμερικανούς

«Οι ΗΠΑ είναι εχθρός όχι μικρότερου μεγέθους από το Ισραήλ, και μερικές φορές πιο επιθετικός από το Ισραήλ»

Mε μια τολμηρή ανακοίνωση, που δεν έγινε πρωτοσέλιδο σε κανένα διεθνή Μ.Μ.Ε, ο επικεφαλής του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Χεζμπολάχ Χασέμ Σαφιεντίν δήλωσε ότι η λιβανέζικη αντιστασιακή ομάδα θα επιδιώξει να τερματίσει την ανάμειξη και την επιρροή των ΗΠΑ στους κρατικούς φορείς και θεσμούς του Λιβάνου. «Οι ΗΠΑ είναι εχθρός όχι μικρότερου μεγέθους από το Ισραήλ, και μερικές φορές πιο επιθετικός από το Ισραήλ», επέμεινε ο Safieddine, ένας εξαιρετικά έμπιστος και στενός συνεργάτης του Γενικού Γραμματέα της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα, κατά τη διάρκεια μιας εσωκομματικής συνάντησης στις 4 Οκτωβρίου.

Γράφει ο Νίκος Γκλεζάκος

Σύμφωνα με πηγές της Χεζμπολάχ, το κατεστημένο του Λιβανικού Στρατού, με επικεφαλής τον στρατηγό Τζόζεφ Αούν, βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των θεσμών υπό ισχυρή αμερικανική επιρροή. Ακολουθούμενο από την Κεντρική Τράπεζα του Λιβάνου και άλλα λιβανικά τμήματα ασφαλείας, κρατικές διοικητικές μονάδες και συγκεκριμένα υπουργεία. Ενώ η δήλωση του Safieddine (που έγινε καθώς η Χεζμπολάχ αψηφούσε τις ισραηλινές απειλές και την πολιορκία των ΗΠΑ με την εισαγωγή ιρανικών καυσίμων για να μειώσει την τρομερή ενεργειακή κρίση του Λιβάνου) ήταν απροσδόκητη, αποτελούσε ωστόσο μια αξιοσημείωτη κλιμάκωση πέρα από τον συνήθη ισχυρισμό του Nasrallah ότι η πρεσβεία των ΗΠΑ στον Λίβανο είναι μια «φωλιά κατασκόπων.»

Δεν είναι μυστικό ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε διαδικασία ώστε να απεγκλωβιστούν στρατιωτικά από διάφορες ζώνες σύγκρουσης της Δυτικής Ασίας τους επόμενους μήνες, ιδιαίτερα από τα θέατρα της Συρίας και του Ιράκ. Αλλά προτού το πράξουν, η Ουάσιγκτον φαίνεται ότι θέλει να περιορίσει τον ισχυρό περιφερειακό ρόλο της Χεζμπολάχ για να εξισορροπήσει τη δική της φθίνουσα επιρροή στην περιοχή. Αυτό εν μέρει εξηγεί την πρόσφατη αναταραχή στις διπλωματικές δραστηριότητες στην περιοχή του Λεβάντε, ξεκινώντας από τη συνάντηση μεταξύ του βασιλιά της Ιορδανίας Αμπντάλα και του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, κατά την οποία ο πρώτος ενημέρωσε σε ήρεμο κλίμα τον δεύτερο ότι ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ Άσαντ «…είναι εδώ πλέον για να μείνει….».

Την ειδική σχέση της Ιορδανίας με τη Συρία είναι αυτή που ο βασιλιάς Abdallah επιθυμεί να επιδιορθώσει, καθώς το μέλλον της χώρας του εξαρτάται από την αναβίωση του ιορδανικού διαδρόμου μεταξύ της Συρίας. Καθώς και με των υπόλοιπων κρατών του Περσικού Κόλπου για την επανεκκίνηση της οικονομίας του. Υπάρχει επίσης το εξαιρετικά φιλόδοξο «Σχέδιο Levant», ένα κοινό οικονομικό σχέδιο που συμφωνήθηκε σιωπηρά από την Ιορδανία, τη Συρία, το Ιράκ και τον Λίβανο για να ενισχύσουν τις οικονομίες τους και να ξεκινήσουν την ανασυγκρότηση σε ολόκληρη την περιοχή. Αλλά αυτό το σχέδιο περιορίστηκε δραστικά από την Ουάσιγκτον και αναδιαμορφώθηκε ώστε να περιλαμβάνει μόνο την Ιορδανία, το Ιράκ και την Αίγυπτο. Η τελευταία εκδοχή απλά δεν είναι μια βιώσιμη ή πολύτιμη εναλλακτική λύση, και έτσι ο αμερικανικός παράγων είναι σταθερά προσηλωμένος στα αποτελέσματα των εκλογών στο Ιράκ, ελπίζοντας στον Mustafa al-Kadhimi, ο οποίος μπορεί να προωθήσει (και θέλει όπως φαίνεται) το όραμά τους. Ως ένας από τους σημαντικούς παράγοντες στην περιοχής η Χεζμπολάχ, επίσης, παρακολουθεί έντονα τον νέο πολιτικό χάρτη που ξεδιπλώνεται αυτή την περίοδο στο Ιράκ.

Όμως, οι ΗΠΑ γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεδομένων των πολιτικών και σεχταριστικών διαιρέσεων μεταξύ των Λιβανέζων, η κύρια περιοχή «ευπάθειας» της Χεζμπολάχ βρίσκεται στον Λίβανο, το ασφαλές σπίτι της αντιστασιακής ομάδας. Έτσι, η Ουάσιγκτον επιδιώκει να πολιορκήσει τη Χεζμπολάχ στο εσωτερικό της. Ξεκίνησε με την επιβολή κυρώσεων σε πλούσιους Σιίτες και τράπεζες, κατηγορώντας τους, συχνά χωρίς στοιχεία, ότι χρηματοδοτούν τις δραστηριότητες των αντιστασιακών ομάδων. Προχώρησε στην επιβολή ενός εξοντωτικού οικονομικού και πετρελαϊκού εμπάργκο σε ολόκληρη τη χώρα και σταμάτησε την ικανότητα του Λιβάνου να εξάγει φυσικό αέριο από τη θάλασσα πιέζοντας τη γαλλική εταιρεία Total να εκδώσει μια αποθαρρυντική έκθεση για αυτούς τους ενεργειακούς πόρους. Οι ΗΠΑ, ωστόσο, δεν κατάφεραν ούτε με την οικονομική πίεση που άσκησαν εσωτερικά στους Λιβανέζους, ούτε με τους εξωτερικούς περιορισμούς που επέβαλαν στα κράτη του Κόλπου, με επικεφαλής τη Σαουδική Αραβία, να περιορίσουν το εμπόριο, τις επενδύσεις και τα δάνεια στην σκληρά πληγείσα οικονομία της Βηρυτού.

 Αν μη τι άλλο, οι αμερικανικές προσπάθειες να αποκλείσουν το Λίβανο και να του αρνηθούν τη δυνατότητα να εφοδιάζεται με αναγκαίες προμήθειες, έδωσαν στη Χεζμπολάχ την αφορμή για την άμεση αντιμετώπιση των ΗΠΑ, την εισαγωγή ιρανικών καυσίμων και τη μεταφορά τους μέσω της Συρίας που τόσο πολύ ενοχλεί τις ΗΠΑ. Αυτή η κίνηση όχι μόνο έσπασε την πολιορκία των ΗΠΑ και ανάγκασε την τελευταία σε μια είδους συναίνεση, αλλά πυροδότησε μια άνευ προηγουμένου προσπάθειες των ΗΠΑ να εξαιρέσει τον Λίβανο από τις κυρώσεις της ίδιας της Ουάσιγκτον στη Συρία. Προκειμένου ο Λίβανος να αποκτήσει αιγυπτιακό αέριο και ηλεκτρισμό από την Ιορδανία.

Πηγές αποκαλύπτουν ότι η πρέσβης των ΗΠΑ στη Βηρυτό Dorothy Shea έχει ξεκινήσει μια σειρά ιδιωτικών επισκέψεων με τον υπουργό Ενέργειας του Λιβάνου, με αξιωματούχους ασφαλείας και τον εισαγγελέα Ghassan Oweidat. Έχει διαρρεύσει ότι επισκέφτηκε προσωπικά τον Oweidat πριν από καιρό, φαινομενικά για να τον «ευχαριστήσει» που έδωσε την επιμέλεια ενός παιδιού σε μια αμερικανική οικογένεια. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, οι πηγές αναφέρουν ότι η Shea τον «ανέκρινε» σχετικά με τις λεπτομέρειες της έρευνας για την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού, και δήλωσε ότι οι ΗΠΑ παρακολουθούν στενά την υπόθεση. Οι πηγές, που μιλούν υπό τον όρο της ανωνυμίας, αποκαλύπτουν επίσης μια άνευ προηγουμένου δραστηριότητα της αμερικανικής κυβέρνησης στην έρευνα για την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού, καθώς πιστεύει (η αμερικανικά κυβέρνηση) ότι η διαδικασία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πιέσει ή να απομονώσει τη Χεζμπολάχ. Επικαλούνται μια σειρά συναντήσεων μεταξύ εκπροσώπων της αμερικανικής πρεσβείας και του επικεφαλής δικαστικού ανακριτή Ταρίκ αλ-Μπιτάρ, οι οποίες παρουσιάζονται ανειλικρινώς ως «συναντήσεις ρουτίνας» επειδή ένας από τους συλληφθέντες έχει αμερικανική υπηκοότητα.

Πηγές της Χεζμπολάχ, ωστόσο, ισχυρίζονται ότι υπάρχει μια σκόπιμη προσπάθεια να χαρακτηριστεί, ψευδώς, το έγκλημα της έκρηξης στο λιμάνι ως επίθεση αποκλειστικά εναντίον «χριστιανών». Ώστε να καταδιώξουν τη Χεζμπολάχ διασπώντας τις συμμαχίες της στην κυβέρνηση. Ο δικαστής Bitar έχει ήδη δείξει τον βαθμό της καχυποψίας του στους πολιτικούς συμμάχους της Χεζμπολάχ και κατηγόρησε το κόμμα ότι τους προστατεύει από τη λογοδοσία. Η Χεζμπολάχ, λένε οι πηγές, παρακολουθεί επίσης τις δραστηριότητες οργανώσεων που χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ που «δημιουργούν» πολλές από τις αφηγήσεις παραπληροφόρησης γύρω από την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού.

Η ανησυχία για την απόδοση του Bitar ενισχύεται από μια πρόσφατη δήλωση της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων του Κογκρέσου των ΗΠΑ, η οποία «επαινεί την ακεραιότητα του ερευνητή Tariq al-Bitar και εκφράζει ανησυχία για τον ρόλο της Χεζμπολάχ στην αναστολή της έρευνας για την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού». Η Χεζμπολάχ έχει περιγράψει αυτή την κατηγορία ως «παιχνίδι με τη φωτιά». Οι αξιωματούχοι της πιστεύουν ότι η προειδοποίηση των ΗΠΑ για τις προσπάθειες απομάκρυνσης της Χεζμπολάχ από τους κρατικούς θεσμούς του Λιβάνου χρησιμεύει επίσης για να τους προειδοποιήσει ότι η επιλογή να αντεπιτεθούν είναι στο τραπέζι. Αυτά τα μηνύματα σηματοδοτούν επίσης ότι εάν οι Η.Π.Α επιμείνουν να αναμιγνύονται στις κρατικές υποθέσεις του Λιβάνου, η Χεζμπολάχ θα αναγκαστεί να ενεργήσει βάσει αυτής της απόφασης, όποιο κι αν είναι το εσωτερικό της κόστος.

Η Χεζμπολάχ γνωρίζει καλά ότι ο αγώνας για την απομάκρυνση της αμερικανικής επιρροής και παρέμβασης από τον Λίβανο, θα έχει πολύ υψηλό κόστος για τη χώρα σε αυτήν την εξαιρετικά σκληρή περίοδο της οικονομικής κρίσης. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Safieddine παρατήρησε ότι «…η Hezbollah θα αξιολογήσει πρώτα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της εξάλειψης της αμερικανικής επιρροής από τους λιβανικούς θεσμούς….». Ένα πράγμα είναι σαφές ωστόσο, ο Safieddine προσπάθησε να στείλει στην Ουάσιγκτον μια αναβαθμισμένη προειδοποίηση: «Προσοχή. Μην δοκιμάζετε την υπομονή μας».